Razend benieuwd ben ik als hij uit school komt; hoe ging het? Wat heb je gedaan? Met wie heb je gespeeld? Wat heb je geleerd? Was het lastig? Hoe heb je dat opgelost? Wat zei de juf? Ik wil alles weten, maar...het blijkt geheim!
Mooi is dat! Doe niet zo flauw! Vertel eens aan mama, die zal het niet verklappen.... Niets helpt, het is geheim en dat blijft het ook.
Eigenlijk helemaal niet zo gek, want wat moet hij zeggen als ik vraag; 'Wat heb je gedaan vandaag?' Waar moet hij beginnen? Bij het aankomen op het schoolplein? Wie hij daar tegen kwam? Wat ze zeiden? Wat ze deden? Dat ze gerend hebben of juist niet op de lijntjes tussen de tegels... Hoe ze naar binnen gingen? Welke juf of meester er bij de deur stond? Welke grapjes er werden gemaakt? Dat hij moest lachen. Hoe hij zijn jas op hing? Bij zijn naam, onder de luizencape of bij welk plaatje? Wat hij ging doen toen hij de klas in kwam? Wie hij daar zag? Wat zij dan deed?.........pfffff
Zoveel dingen beleefd, gevoeld, gedaan, gezegd, gehoord, geleerd, gespeeld....GEHEIM is dan na zo'n drukke dag, wel zo makkelijk en logisch! Of GOED, OKÉ, BEST en HET GING WEL...
Maar toch wil ik iets weten, laten zien dat ik hem gemist heb, laten merken dat ik het belangrijk vind om te weten hoe het met hem gaat. Ik wil weten wat hij gedaan heeft en hoe hij zich voelde. Eerlijk is eerlijk, een heel verslag van de dag hoeft niet, maar even samen een gesprekje, er voor elkaar zijn, horen wat er in zijn wereld gebeurd is, aandacht voor elkaar - daar ben ik razend benieuwd naar.
Herkenbaar? Maar hoe zit dat? En hoe ga ik ermee om?
In een kleuterhoofd lukt het nog niet om alles te overzien en de belangrijkste dingen eruit te filteren. Hij kan nog geen hoogtepunten van de dag vertellen, want misschien waren het juist de kleine dingen (een gum in de vorm van een walvis, de elektrische puntenslijper of de balletjes uit de vulling van de vulpen van de meester) waar hij nu aan terug denkt. Eerst thuis maar even wat drinken en bijkomen.
Daarna kun je, bijvoorbeeld tijdens het eten of voor het slapen gaan een specifieke vraag stellen over een situatie. Waarschijnlijk krijg je daar een antwoord op en heb je vervolgens een gesprek dat je een stiekeme inkijk geeft in zijn wereld. Leuk, verrassend, gezellig en echte tijd en aandacht voor elkaar!
Voorbeelden van deze specifieke vragen kunnen zijn;
Zo hoorde ik bijvoorbeeld dat J. een hond heeft die D. heet. En dat als je dichtbij D. bent, of bij een andere hond - dat maakte niet uit- je dan heel rustig moet doen, anders denkt D., of de andere hond, dat je wilt spelen en dan wordt D., of de andere hond, ook heel druk - en dat willen we niet hebben....
Ik hoorde ook dat V. vaak Poepiebellie zegt en dat is heel grappig - zegt hij.
En ik hoorde dat hij met S. gaat trouwen, maar zij weet dat nog niet...
Mooi is dat! Doe niet zo flauw! Vertel eens aan mama, die zal het niet verklappen.... Niets helpt, het is geheim en dat blijft het ook.
Eigenlijk helemaal niet zo gek, want wat moet hij zeggen als ik vraag; 'Wat heb je gedaan vandaag?' Waar moet hij beginnen? Bij het aankomen op het schoolplein? Wie hij daar tegen kwam? Wat ze zeiden? Wat ze deden? Dat ze gerend hebben of juist niet op de lijntjes tussen de tegels... Hoe ze naar binnen gingen? Welke juf of meester er bij de deur stond? Welke grapjes er werden gemaakt? Dat hij moest lachen. Hoe hij zijn jas op hing? Bij zijn naam, onder de luizencape of bij welk plaatje? Wat hij ging doen toen hij de klas in kwam? Wie hij daar zag? Wat zij dan deed?.........pfffff
Zoveel dingen beleefd, gevoeld, gedaan, gezegd, gehoord, geleerd, gespeeld....GEHEIM is dan na zo'n drukke dag, wel zo makkelijk en logisch! Of GOED, OKÉ, BEST en HET GING WEL...
Maar toch wil ik iets weten, laten zien dat ik hem gemist heb, laten merken dat ik het belangrijk vind om te weten hoe het met hem gaat. Ik wil weten wat hij gedaan heeft en hoe hij zich voelde. Eerlijk is eerlijk, een heel verslag van de dag hoeft niet, maar even samen een gesprekje, er voor elkaar zijn, horen wat er in zijn wereld gebeurd is, aandacht voor elkaar - daar ben ik razend benieuwd naar.
Herkenbaar? Maar hoe zit dat? En hoe ga ik ermee om?
In een kleuterhoofd lukt het nog niet om alles te overzien en de belangrijkste dingen eruit te filteren. Hij kan nog geen hoogtepunten van de dag vertellen, want misschien waren het juist de kleine dingen (een gum in de vorm van een walvis, de elektrische puntenslijper of de balletjes uit de vulling van de vulpen van de meester) waar hij nu aan terug denkt. Eerst thuis maar even wat drinken en bijkomen.
Daarna kun je, bijvoorbeeld tijdens het eten of voor het slapen gaan een specifieke vraag stellen over een situatie. Waarschijnlijk krijg je daar een antwoord op en heb je vervolgens een gesprek dat je een stiekeme inkijk geeft in zijn wereld. Leuk, verrassend, gezellig en echte tijd en aandacht voor elkaar!
Voorbeelden van deze specifieke vragen kunnen zijn;
- Heb je vandaag nog om iets/iemand gelachen?
- Heb je vandaag nog een raar woord gehoord? En waarom vond je dat zo raar?
- Heb je nog iets in het kringgesprek verteld? En wat heb je dan verteld?
- Heb je vandaag nog iemand geholpen?
- Wanneer verveelde je je vandaag?
- Met wie zou je graag tijdens de pauze willen spelen als je mocht kiezen tussen kinderen met wie je nog nooit hebt gespeeld?
- Vertel me eens over iets leuks/stoms dat vandaag is gebeurd.
- Met wie speel je in de pauze?
- Wie is het grappigst in je klas? En waarom is hij/zij grappig?
- Als jij morgen de meester/juf mocht zijn, wat zou je dan doen?
- Wie in jouw klas zou jij wel eens de gang op willen sturen?
- Wie krijgt in de klas vaak op zijn donder? En wat doet hij/zij dan?
Zo hoorde ik bijvoorbeeld dat J. een hond heeft die D. heet. En dat als je dichtbij D. bent, of bij een andere hond - dat maakte niet uit- je dan heel rustig moet doen, anders denkt D., of de andere hond, dat je wilt spelen en dan wordt D., of de andere hond, ook heel druk - en dat willen we niet hebben....
Ik hoorde ook dat V. vaak Poepiebellie zegt en dat is heel grappig - zegt hij.
En ik hoorde dat hij met S. gaat trouwen, maar zij weet dat nog niet...