| Laatst was ik een dagje met 2 mannen, van ruim 5 jaar, op stap. De hele dag mocht ik in de dierentuin achter ze aanlopen en zo kon ik ze eens goed bekijken. De 2 vrienden renden vooruit, overlegden waar ze heen wilden, liepen hand in hand, duwden en knuffelden elkaar, hielpen elkaar en praatten veel over echte mannenzaken, zoals poep. Een vriendschap is ontzettend belangrijk; je leert met anderen omgaan (sociale vaardigheden), je leert te delen, te incasseren, ruzie te maken en aan te passen. Een vriendschap leert je ook over jezelf en jouw gevoelens, eigen grenzen verkennen en aangeven (weerbaarheid). En een vriendschap geeft steun. Je hoort ergens bij, je hebt je plek gekregen en dat geeft zelfvertrouwen. Maar een vriendschap is natuurlijk ook heel gezellig en fijn. Hoewel ik als vijfde wiel aan de wagen meeliep, was het een geweldige dag. Ik zag hoe de jongens elkaar ook hielpen een aanmoedigden. Waar mijn zoon iets niet durfde, moedigde zijn vriend hem aan of zocht een oplossing; 'Kijk, hier kun jij het wel!'. En toen zijn vriend huilde, troostte mijn zoon hem en vroeg hem; 'Gaat het weer een beetje? Doe maar even voorzichtig met je hand'. Zo lief voor elkaar, geen oordeel als iemand iets niet durfde of moest huilen, elkaar steunen en rekening houden met elkaar. Een mooie vriendschap van 2 kleuters die ik van dichtbij mocht mee maken. Het zette mij ook aan het denken, want hoe jammer soms ook - vriendschappen veranderen. Onze peuterdochter heeft duidelijk haar voorkeuren (en ja, ook afkeuren) voor bepaalde kindjes. Met een bepaald meisje wil ze spelen, naast lopen of zitten en zelfs mee trouwen. Gelukkig is het wederzijds en spelen de meisjes veel samen. Maar een peutervriendschap is hard; uit het oog is uit het hart. 'Dan trouw ik wel met haar', zegt ze dan. Bij kleuters gaat dat veranderen. Vriendschap is gebaseerd op coöperatief spel - samen spelen. Kleuters gaan leren empathisch te denken; ze kunnen zich steeds iets beter inleven in de ander en oefenen met sociale vaardigheden. Toch kan een kleutervriendschap ook weer net zo snel verbroken worden, doordat ze met iets anders verder gaan en dit niet meer delen. |  Zodra een kind de leeftijd van 6 jaar heeft bereikt, veranderen ook de vriendschappen weer. Een kind zoekt vriendjes met dezelfde waarde en houding ten opzichte van regels en straf. Een kind dat erg gezagsgetrouw is, zoekt dit ook in een vriendje. Het voelt zich onprettig bij een kind dat juist graag de grenzen over gaat. Tot nu toe is het belangrijkste doel van de vriendschap het samen spelen geweest. Vanaf een jaar of 8 wordt het steeds belangrijker om geaccepteerd te worden door leeftijdgenoten. Dat wordt dan ook het doel van de vriendschap. Kinderen gaan meer van zichzelf blootgeven in de vriendschap, daardoor wordt deze hechter, duurzaam en is de vriendschap gebaseerd op vertrouwen. Vanaf nu begint ook het roddelen en het 'wij-tegen-de-rest'. Vriendschappen worden daarna steeds meer uitgebouwd, want als een kind ongeveer 13 jaar is, komt het moment dat ouders, op een bepaalde manier 'minder belangrijk' gaan worden. Kinderen gaan zichzelf ontdekken, begrijpen en ontplooien en de vriendschap met leeftijdgenoten is de plek om dit te toetsen. Hoewel ik dus weet dat er absoluut geen zekerheid is dat deze 2 mannen op hun 18e samen op vakantie naar Ibiza gaan, hoop ik dat wel. Dat wil zeggen, liever niet natuurlijk..... maar, als hij dan zo nodig moet, dan heel graag met een vriend die betrokken en behulpzaam is. Die hem aanmoedigt en troost als dat nodig is. Die hem accepteert zoals hij is en die verstand heeft van echte mannenzaken - want, ja echt.....de olifant poept de grootste drollen, maar de aap stinkt het meeste, dan vinden wij allebei, hoor Mam! |
 |  |
