Van 3 tot en met 7 april is de week van de kindercoach!

U kunt deze week een afspraak maken voor een
Gratis ouder-adviesgesprek

TopSamen komt dan bij u thuis voor vrijblijvend gesprek waarin we uw situatie bespreken en uw zorg of hulpvraag; waar loopt u tegenaan? Wat zijn problemen of onzekerheden? Waar loopt uw kind tegenaan? We kijken dan in alle rust wat er precies speelt en u krijgt direct concreet advies hoe hiermee om te gaan.

Het gesprek zal ongeveer een uur tot 1,5 uur duren.

Het gesprek is vrijblijvend en verplicht u tot niets. Maar mocht u besluiten na dit gesprek met TopSamen in zee te gaan, ontvangt u 10% korting op het gehele vervolgtraject.

U kunt zich hiervoor aanmelden via het contactformulier.

Ja, maar hij.....

Even snel de was ophangen, net bezig en ja hoor..... 1 van de 2 is hard aan het huilen. Je rent weer terug; 'Wat is er nu weer aan de hand?'
'Zij heeft me geslagen!'
'Zij deed zo bij mij'
'Ja, maar zij...'
'Ja, maar zij...'

Herkenbaar? Iedereen met kinderen (maar ook zonder kinderen) krijgt ermee te maken; conflicten! We willen nou eenmaal niet altijd precies hetzelfde, of tja...soms juist wel...maar dan wel alleen, of niet met jou of.... Kinderen hebben op een dag heel wat conflicten, meestal eindigt dit in een winnaar en een verliezer. Maar dat is altijd lastig; soms omdat het niet eerlijk is en de sterkste heeft 'gewonnen', soms omdat het zo zielig is, soms omdat....

Het is belangrijk om te leren gaan met conflicten. Later op je werk kun je ook je baas geen klap geven, omdat jij nou eenmaal eerder bij de koffie was. Maar hoe leren je dat nou aan je kinderen? Wat heb je nodig om een conflict goed op te kunnen lossen?

- Allereerst moeten kinderen gevoelens leren kennen en herkennen, bij zichzelf maar ook bij anderen.
- Daarna is het belangrijk om te weten welke behoeften ze zelf hebben en welke behoeften het andere kind heeft.
- En je moet kunnen communiceren en verzoeken kunnen doen; 'Zullen we samen....'. Kortom, samen kunnen oplossen naar ieders tevredenheid.

Je kunt je kind hierbij helpen door van jongs af aan verschillende gevoelens te benoemen, bij jezelf, bij je kind, in een boekje of tijdens een filmpje. Er zijn ontzettend veel verschillende gevoelens en een kind moet deze nog leren herkennen en benoemen. Kleine kinderen ervaren deze gevoelens ook al, maar kunnen dit nog niet goed verwoorden, daar kun je als ouder bij helpen;
'Lukt het niet? Dat is frustrerend zeg!'.  
'Ik zie dat je daar helemaal blij van wordt'.

Daarnaast kun je direct al uitleggen hoe jij je voelt; 'Mama, moet even huilen, ze is verdrietig dat de hond ziek is'. Op deze manier leg je uit wat je doet (huilen), wat je voelt (verdrietig) en waarom. Hierdoor leert je kind dat iemand anders ook gevoelens heeft en in dit geval verdrietig kan zijn en hoe dat eruit ziet.

Zodra je kind ouder wordt, kun je daar een behoefte bij koppelen; als mama verdrietig is, kan ze wel een dikke knuffel van jou gebruiken, dat helpt mama. Vraag je kind ook regelmatig; 'wat heb je nodig?' of 'wat kan ik voor je doen?'. Op die manier geef je aan dat je open staat voor het kind, bereid bent hem te helpen en je laat het bij het kind. Door een kind automatisch te knuffelen als het verdrietig is, doe je misschien wat jij graag zou willen, maar je kind kan een andere behoefte hebben. Vraag daarom wat ze nodig hebben.

Hoewel je als moeder het liefste je kind misschien zou troosten met een kus en een knuffel als het hard gevallen is, kan je kind meer behoefte hebben aan een verzorgende pleister/nat doekje of een kus van papa. Het is belangrijk je te realiseren dat dit geen afwijzing is op jou als persoon, maar enkel een behoefte vanuit jouw kind. Misschien voelt het niet aardig, maar dit heeft niets met jou te maken; het is zijn verdriet en hij weet zelf wat hij nodig heeft.

Door kinderen te leren ontdekken wat hun behoeften zijn en ze laten zien dat andere mensen ook andere behoeften kunnen hebben, geef je ze een enorme rugzak mee om op terug te kunnen vallen bij het oplossen van conflicten. Het kind leert dan dat een nee, geen afwijzing op zijn persoon is, maar gewoon nee, omdat de ander dat niet wil. Heerlijk toch, als je gewoon nee tegen elkaar kunt zeggen, zonder iemand voor het hoofd te stoten?

Belangrijk is ook om een compromis te kunnen sluiten. Gelukkig laten kinderen, die zich verbaal goed kunnen uiten, vaak zien dat ze dit al heel goed zelf kunnen! Kinderen willen geen ruzie met anderen - ze willen hun behoefte vervullen. Zodra ze dit kunnen verwoorden, kunnen ze erover praten met een ander kind en tot een compromis komen. Natuurlijk kun je hier als ouder een begeleidende rol in aannemen, maar hou je op de achtergrond; vraag of beide kinderen oké zijn met de oplossing die zij bedacht hebben. zie je dat dit niet zo is, stuur het dan bij, maar geef niet jouw oplossing! Niet alleen geef je dan, onbewust, de boodschap dat je kind vast niet zelf de oplossing kan bedenken, maar je ontneemt het ook de mogelijkheid om te oefenen en te leren omgaan met conflicten.

P.S. Uiteraard is het wel belangrijk dat kinderen bij het vinden van een oplossing gelijk aan elkaar zijn; een broer van 6 met een zusje van 2 is geen gelijke partij. Hierbij leg je uit dat het zusje hulp nodig heeft en het nog moet leren, je laat je oudste bedenken wat een oplossing kan zijn en zoekt dan samen een compromis.

Regelmatig staan er op de facebookpagina van TopSamen #familytime opdrachten. Dat zijn (meestal) kleine en (meestal) gratis activiteiten die uitnodigen om samen met je kind te doen. Ik ben daarmee begonnen, omdat ik merkte dat we door ons drukke haastige leven soms vergeten even stil te staan bij de belangrijkste taak die ouders hebben; investeren in je kind. Dat doen ouders allemaal op hun eigen manier en altijd met de allerbeste bedoeling.

Ik merkte, dat toen onze zoon naar school ging, ik soms 's avonds na een drukke dag in bed plofte en me realiseerde dat ik eigenlijk helemaal geen gezellig momentje samen had gehad. Daar baalde ik dan van, nam me van alles voor, maar de volgende avond was het alweer te laat. Werk, haast, andere kinderen in een gezin, sport, vriendjes, eten koken, boodschappen doen, hobby's.....ik had redenen genoeg waarom het niet lukte.... En eerlijk is eerlijk, geen puf of zin was daar ook weleens 1 van. Ik merkte na een tijdje dat ik onze zoon echt mistte;  zijn gezelligheid, zijn praatjes, zijn knuffels, maar vooral onze verbondenheid. Natuurlijk werd hij ouder, kreeg steeds meer zijn eigen plek, maar toch... Ik besloot om regelmatig echt eens tijd met hem te plannen; tijd waarin het om hem en mij draaide. Dat begon met hem eens vragen wat hij wilde doen en wat bleek; een spelletje, samen een ijsje eten, samen spelen stonden hoger op zijn lijstje dan naar de bioscoop/dierentuin/pretpark. De momenten samen hoefden ook geen uren te duren, maar gewoon wat vaker op de dag; samen pompoensoep maken, een spelletje in de auto, samen een wandelingetje maken of een briefje achterlaten voor hem... heel simpel, maar zo waardevol.

Naast het doen van spelletjes of activiteiten kun je tijdens de drukte van de dag op meer manieren echt contact maken met je kind. Allemaal heel simpel als je erover nadenkt, makkelijk in te passen en tegelijkertijd zo ontzettend waardevol. Want, wist je dat, als kinderen een goede relatie met hun ouders/verzorgers hebben, zich geliefd en gewaardeerd voelen, de vrijheid krijgen te zijn wie ze zijn en een veilige basis hebben, ze later gelukkiger zijn? Ze zijn dan succesvoller in hun werk, komen minder in aanraking met criminaliteit en leveren een positieve bijdrage in de samenleving. En daarnaast, om er maar een cliché tegenaan te gooien; ze worden zo snel groot - we willen toch ook van onze kinderen genieten?!!

Dus; investeer in je kind, geniet van je kind, voel je verbonden met je kind!

Allereerst kan dat natuurlijk door de #familytime opdrachten. Waarmee ik eigenlijk wil zeggen; maak tijd voor hem/haar. Doe even iets samen, focus op elkaar!

Maar naast het tijd maken voor je kind zijn er natuurlijk nog vele andere manieren om echt in je kind te investeren. Een aantal simpele aandachtspunten zijn;

Knuffelen
Laat je kind weten dat je onvoorwaardelijk van hem/haar houd. Niet een kus als troost of beloning, maar gewoon...'omdat ik zoveel van je hou'.

Sorry
Zeg ook sorry als je het mis hebt. Voorleven is een belangrijke manier om als ouders te laten zien wat je van je kind verwacht. Waarom hoef jij geen sorry te zeggen? Je kind leert hierdoor dat fouten maken mag en kan en dat het oké is. 

Oogcontact
Kijk je kind aan als jullie met elkaar praten, zak door je knieën en maak contact. Op die manier kun je controleren of jullie elkaar goed begrepen hebben.

Luister
Maar dan ook echt! Niet met een half oor, niet terwijl je met iets anders bezig bent en helemaal niet NIET luisteren.. Hoe onbelangrijk zou jij je voelen als iemand; 'Ja, ja...' zou zeggen op iets dat jij net vertelt hebt.

Eerlijk
Wees eerlijk tegen je kind, daardoor ben je betrouwbaar. Ze voelen het heus als je iets anders zegt dan je eigenlijk vindt. Daarnaast zorg je ervoor dat, door alles open en eerlijk te bespreken, je kind naar je toe zal komen als er iets is.

Boos
Boos zijn is niet effectief.  Ja, het lucht soms even op, maar het lost niets op. Uitleggen werkt beter dan straf. Neem eventueel zelf een time-out; 'Mama, komt zo kijken hoe jij dit aan het opruimen bent, ik moet even van de schrik bijkomen'.


Met TopSamen gebruik ik verschillende methoden om ouders te adviseren en te ondersteunen bij de opvoeding van hun kind. How2talk2kids en de Gordon methode zijn daar voorbeelden van. En ja, als moeder merk ik ook dat het echt werkt! Soms voelt het in het begin onwennig, onnatuurlijk en is het lastig, maar het is de moeite zeker waard! Vraag jezelf eens af; hoe zou ik me voelen als iemand.....(vul hierbij je eigen gedrag naar jouw kind in). Vaak werkt deze spiegel goed om te realiseren dat je het de volgende keer op een andere manier moet proberen - TopSamen kan hierbij helpen!